سرویس اقتصادی فردا: البته نیازی به اعلام آمار نیست، اگر در مناطق صنعتی کمی بچرخید با تابلوهای «این کارخانه صنعتی با تمام دستگاهها به فروش میرسد»، «تمامی اجناس و دستگاه های کارگاه یکجا واگذار میشود» و… آنقدر برخورد میکنید. با دیدن آگهی های که یک لحظه این فکر به ذهنتان میرسد که شاید همه تولیدکنندگان زندگیشان را حراج کردهاند و میخواهند از کشور خارج شوند! اما داستان غم انگیزی پشت این حراجی هاست. تولیدکنندگان ما در این شرایط اقتصادی نای تولید ندارند. به امید اینکه بازار دوباره نیازمند تولیدات آنها میشود صبر کردند و دیدند هیچ نتیجهای حاصل نشده و حالا هر کدام به نوبت چوب حراج به زندگیشان زده اند و دیگر قصد تولید ندارند.
مدتهاست که بحران تعطیلی کارخانهها و سخت شدن شرایط معیشتی صبر مردم را لبریز کرده است. هر روزه شرایط زندگی برای مردم سختتر شده و مشکلات بسیاری را برایشان به وجود میآورد.
بر اساس آخرین آمار منتشر شده، در سال های ۹۳ و ۹۴ حدود یک هزار و ۵۰۰ هزار واحد صنعتی تولیدی تعطیل شده که این تعطیلی پیامدهایی چون افزایش بیکاری و مشکلاتی از این دست را در پی داشته است.
در همین خصوص با آقای نیما قنبری، یکی از تولیدکنندگان صنعت درب و پنجره UPVC، در شهرک صنعتی شهر قدس، که تصمیم به واگذاری کارخانهاش دارد، صحبت کرده ایم.
فردا: چرا که تصمیم گرفتید کارخانه تان را جمع و تولید را متوقف کنید؟
ما خیلی صبر کردیم که اوضاع اقتصادی درست شود و دوباره بتوانیم به تولید و کسب درآمد ادامه بدهیم ولی شرایط روز به روز بدتر شد و دیگر بیشتر از این نمیتوانیم ضرر بدهیم.
فردا: سودتان کمتر شده یا ضرر میدهید؟
صددرصد ضرر میدهیم. هیچ تولیدکننده ای به خاطر کاهش سود، کارش را جمع نمیکند و از بازار تولید کنار نمیکشد و گوشه خانه نمی نشیند.
فردا: میتوانم هزینه کارخانه تان را بپرسم؟
ما به طور میانگین ماهانه ١۵ میلیون تومان هزینه اجاره کارخانه و دفتر و حقوق کارمندها و کارگران مان است در صورتی که امسال ماهی ١۵ میلیون تومان در هیچ ماهی سود نداشته ایم و با این همه تلاش فقط ضرر میدهیم.
فردا: چه مدت است با این مشکل مواجه هستید؟
تقریبا از اوایل سال ٩۴.
فردا: قبل از سال ٩۴ چطور بود؟
قبل از سال ٩۴ حداقل میتوانستیم رقابت کنیم و سود داشته باشیم، اما الآن تقریبا ٢ سال است که بازار کاملا خوابیده. ما که یکی از بهترین نمایندگی های یکی از معروف ترین پروفیل های پنجره هستیم، در بعضی از ماه های امسال نزدیک ١۵ روز کارخانه و کارگرانمان بیکار بوده اند و این برای یک تولیدکننده فاجعه است.
فردا: فکر نمیکنید ایرادی در کار خودتان باشد؟
اتفاقا به این موضوع هم فکر کردیم ولی وقتی میبینیم تمام کسانی که در این صنف و سایر اصناف هستند از وضعیت اقتصادی ناراضی اند و خیلی از همکاران من سال قبل کارخانه هایشان را جمع کرده اند، پس ایراد از سمت ما نیست. ما دنبال بهانه تراشی نیستیم. دنبال بهبود شرایط هستیم که با این وضعیت شرایط بهبود پیدا نمیکند.
فردا: به جز کمبود تقاضا چه مشکلاتی در کارتان دارید؟
تقاضا به علت کاهش ساخت و ساز کم شده است ولی این تنها مسئله نیست. مردم پول ندارند، ما حتی چک هایی که میگیریم هم تعداد زیادی برگشت میخورد و به جای اینکه به فکر تولید باشیم باید به فکر وصول کردن این چکها باشیم. در کنار همه اینها متاسفانه عده ای از تولیدکنندگان هم از کار میدزدند و پنجره های بی کیفیت با قیمت های غیرمنطقی به بازار عرضه می کنند و هیچ نظارتی برای کنترل کیفی پنجرهها وجود ندارد.
فردا: چه پیشنهادی برای بهبود این وضعیت دارید؟
وقتی اقتصاد یک کشور بیمار باشد وضعیت تولیدکنندگان آن همین میشود. ما کارآفرینی میکنیم، برای چندین نفر شغل ایجاد میکنیم و هیچکس از ما حمایت نمیکند. من بیشتر از اینکه از ضررهای کارخانه ناراحت باشم از بیکار شدن این جوانها ناراحتم که واقعا دیگر کمکی از دستم بر نمی آید برایشان انجام دهم.
فردا: آیا مسئولان از شما حمایت نمیکنند؟
در تمام این سالها من به عنوان یک تولیدکننده ملی هیچ حمایتی ندیدهام و فقط از طریق حساب بانکی خودم توانستهام تسهیلات بگیرم که این تسهیلات به قدری ناچیز است که دیگر از عهده این کار بر نمی آیم.
آقای قنبری تنها یکی از صدها تولیدکننده ای است که به خاطر مشکلات اقتصادی، ناچار به جمع کردن کارخانه و توقف تولید ملی شده است و مسئولان باید به این مسئله رسیدگی کنند که چرا تولیدکنندگان ما اینقدر بی پناه هستند؟ جمع شدن این کارخانه ها، فقط مشکلات را بیشتر میکند و به جز کاهش تولیدات داخلی، باعث بیکاری هزاران کارگر و کارمند میشود که به سختی شغل پیدا کرده اند…
منبع : http://www.fardanews.com/fa/news/585392