براساس ماده ۸۲ قانون برنامه ششم توسعه ، قضیه دستمزد متعارف منتفی شد:
ازمجلس محترم شورای اسلامی تقاضا میشود ، ضمن پیگیری مستمراجرای شایسته ماده ۸۲ قانون برنامه ششم توسعه ، توسط سازمان تامین اجتماعی، همواره درجهت تسریع جبران خسارات وارده به آن عده از مستمری بگیرانی که بجای میانگین دوسال آخرحق بیمه پرداختی ، میانگین پنج سال آخر مبنای محاسبه پرداخت مستمری قرار گرفته است، فراهم شود.
ضمن تشکر اززحمات بی دریغ مجلس شورای اسلامی که با تیزبینی و هوشیاری مهمترین موانعی که موجب کج فهمی بعضی از کارکنان سازمان تامین اجتماعی می شد، را با اصلاح ماده ۳۱ قانون برنامه پنجم توسعه برطرف نموده وبا تصویب ماده ۸۲ قانون برنامه ششم توسعه ، قضیه دستمزد نامتعارف را( که توسط بعضی ازکارکنان سازمان تامین اجتماعی نه بمنظور حمایت ازحقوق این سازمان، بلکه بجهت تقویت موقعیت ومنافع شخصی خود سبب تضییع حقوق مستمری بگیران می شد) منتفی اعلام نمودند. ازمجلس محترم شورای اسلامی تقاضا میشود که ضمن پیگیری مستمراجرای شایسته این ماده توسط سازمان تامین اجتماعی، همواره درجهت تسریع جبران خسارات وارده به آن عده از مستمری بگیرانی که بجای میانگین دوسال آخرحق بیمه پرداختی ، میانگین پنج سال آخر مبنای محاسبه پرداخت مستمری قرار گرفته است، فراهم شود.
براساس ماده ۳۱ قانون برنامه پنجم توسعه، بخشنامه ای تحت عنوان بخشنامه شماره ۶۰ وجود داشت، که میانگین دو سال آخر بیمه شدگان مبنای محاسبه پرداخت مستمری فرد محسوب می شد؛ اما چنانچه این دو سال دستخوش دستمزد نامتعارف در طول حق بیمه پرداختی این افراد، قرار می گرفت ، میانگین پنج سال آخرمبنای محاسبه پرداخت مستمری قرار می گرفت. اما طبق ماده ۸۲ قانون برنامه ششم توسعه، این قضیه منتفی شد و بخشنامه ای با شماره ۱/ ۶۰ صادر شد که از اول فروردین سال ۱۳۹۶ میزان مستمری براساس قانون اصلاح ماده ۷۷ و تبصره ذیل مصوب ۱۶ اسفندماه ۱۳۷۱با رعایت سایر قوانین و مقررات تعیین می شود؛ یعنی برای تعیین میزان مستمری بازنشستگان، دو سال آخر محاسبه می شود. به همین منظور بخشنامه شماره ۶۰ برای محاسبه میزان مستمری بازنشستگان لغو و مبنای این محاسبه، بخشنامه شماره ۱ / ۶۰ جایگزین شد.
موضوع ماده ۳۱ قانون برنامه پنجم توسعه ونیزبخشنامه شماره ۶۰ سازمان تامین اجتماعی ، ازجمله موارد بسیار مهمی بود که سبب نارضایتی آن عده از مستمری بگیرانی که مورد غضب این بخشنامه قرار گرفته بودند، را موجب گشته بود، زیرا عده ای از افراد کج فهم سازمان تامین اجتماعی ازاین بخشنامه نه بجهت تقویت منافع سازمان ، بلکه بعلت تامین منافع شخصی (که صدمات بسیاری به مستمری بگیرانی که مغضوب این کارکنان کج فهم قرار گرفته وبا اتهام واهی دستمزدغیر متعارف ) مورد سوء استفاده قرار داده وحاصل زحمات این مستمری بگیران را پایمال می نمودندکه خوشبختانه با درایت مجلس محترم شورای اسلامی این بهانه ازدست سوء استفاده کنندگان این قانون خارج شد وسازمان تامین اجتماعی را ملزم نمود که موضوع دستمزد غیرمتعارف را منتفی نموده وبا احساس مسئولیت بجای میانگین پنج سال، میانگین دوسال آخرحق بیمه پرداختی ، مبنای محاسبه مستمری بازنشستگان فرار گیرد.با تصویب ماده ۸۲ قانون برنامه توسعه ششم ، آن عده ازکارکنان سازمان تامین اجتماعی که ازاین ماده بنفع تامین منافع شخصی خود ونه منافع سازمان تامین اجتماعی اقدام می نمودند ، چاره ای جزء انجام اجرای دقیق این ماده نخواهند داشت.
عده ای از مستمری بگیران سازمان تامین اجتماعی که مورد بی مهری این کارکنان کج فهم قرار گرفته ومیانگین پنج سال آخر مبنای محاسبه پرداخت مستمری آنان قرار گرفته است، به جهت حفظ حرمت سازمان تامین اجتماعی ، حاضر به شکایت ازاین سازمان مردم نهاد به دیوان عدالت اداری نشده زیرا معتقد به این بوده اند که مدیران ارشد این سازمان همواره خدمتگزار بیمه شدگان بوده وازهیچ کوششی جهت بهترشدن این خدمات دریغ ننموده اند.با این وصف مستمری بگیران آسیب دیده ، از مدیران محترم سازمان تامین اجتماعی انتظاری بحق وشایسته دارند که ازحقوق تضییع شده آنان توسط عده ای ازکارکنان کج فهم این سازمان دفاع نموده ودستورات اکید جهت جبران خسارات وارده به این مستمری بگیران واصلاح مستمری آنان براساس میانگین دوسال آخربجای پنج سال آخراقدام نمایند ،
درخاتمه ازمدیران دلسوز سازمان تامین اجتماعی که همواره درجهت رشد وشکوفائی این سازمان ونیزحمایت بیدریغشان ازمستمریبگیران، بازنشستگان وسایر بیمه شدگان ازهیچ کوششی فروگزار ننموده اند، سپاسگزاری نموده وسلامتی ونیکبختی را برای آنان آرزومی نمائیم.
