دارندگان کسب‌و‌کارهای جدید معمولا در به‌دست آوردن سرمایه دچار مشکل می‌شوند. برخی برای شروع به سرمایه گذاری جسورانه پناه می‌برند. اما قبل از اینکه از این نوع سرمایه استفاده کنید، مطمئن شوید مزایا و معایب این نوع سرمایهگذاری را می‌دانید.
درک سرمایه گذاری جسورانه
اگر به دنبال راهی برای تأمین منابع مالی کسبوکار خود هستید، لازم است با سرمایه گذاری جسورانه، مزایا و معایب آن آشنا باشید. در ادامه‌ی این مقاله همهی اطلاعات لازم را در مورد این نوع سرمایهگذاری و نکات مثبت و منفی آن می‌خوانید.
سرمایه گذاری جسورانه، سرمایهی اولیه یا سرمایهی خصوصی هم نامیده می‌شود و اغلب برای کسب‌و‌کارهایی استفاده می‌شود که توانایی زیادی برای توسعه یافتن دارند. برای مثال یکی از شرکت‌های شناخته‌شده، شرکت دستگاه‌های دیجیتال (DEC) نام دارد که در سال ۱۹۵۷ تأسیس شد. تأسیس این شرکت از منابع مالی‌ای ممکن شد که از جورج دوریو (George Doriot)، مالک شرکت سرمایه گذاری جسورانه تحقیق و توسعه‌ی آمریکا (ARDC) به‌دست آمده بود.
منابع مالی به‌دست آمده از سرمایه گذاری جسورانه اساسا برای شرکت‌هایی استفاده می‌شود که برای دریافت وام از بانک‌ها سابقه‌ی عملکرد کافی ندارند. بیشتر شرکت‌های کسبوکار فناوری‌محور برای آغاز کار خود از سرمایه گذاری جسورانه استفاده کرده‌اند. در اکثر موارد، این شرکت‌ها باید به‌نحوی سود به‌دست آمده را با شرکتی که اقدام به سرمایهگذاری جسورانه کرده است به اشتراک بگذارند. برای این کار شرکت‌ها معمولا سهام خود را به شرکت سرمایه‌گذار می‌دهند.
به‌دست آوردن منابع مالی از طریق سهام مخا‌طره‌آمیز معمولا آسان نیست. در واقع درخواست بیشتر دارندگان کسب‌و‌کارها برای سرمایهگذاری جسورانه رد می‌شود. این درخواست فقط در صورتی مورد قبول واقع می‌شود که کسبوکار درخواست‌کننده، طرح کسب‌وکاری داشته باشد که به‌راحتی موفقیت و سود‌دهی بالای شرکت را در یک بازه زمانی پنج‌ساله نشان بدهد.
فواید سرمایه گذاری جسورانه
آنچه در ادامه می‌خوانید فواید سرمایه گذاری جسورانه است. شرکتی که بتواند منابع مالی خود را از طریق سرمایه گذاری جسورانه به‌دست آورد، در بیشتر موارد این خدمات را دریافت می‌کند:
مشاوره‌ی تجاری: خیلی از شرکت‌هایی که اقدام به سرمایه گذاری جسورانه می‌کنند در میان کار‌کنان خود مشاورانی دارند که متخصص بازارهای خاص هستند. این امر به کسب‌و‌کارها کمک می‌کند خیلی از مشکلاتی را که شرکت‌های تازه‌تأسیس با آنها مواجه هستند، نداشته باشند.
مشاوره‌ی مدیریتی: متأسفانه خیلی از کارآفرینان، مدیران تجاری خوبی نیستند. از آنجا که شرکت‌هایی که اقدام به سرمایه گذاری جسورانه می‌کنند تقریبا همیشه خواهان بخشی از سهام شرکت تازه‌تأسیس هستند، احتمالا در مدیریت شرکت هم دخالت می‌کنند و برای کسی که در مدیریت تخصص ندارد، این خیلی ارزشمند است.
منابع انسانی: وقتی به دنبال ماهرترین افراد برای استخدام در کسبوکار خود می‌گردید، شرکت‌هایی که سرمایه گذاری جسورانه انجام می‌دهند معمولا مشاورانی در اختیار شما می‌گذارند که متخصص استخدام هستند. این امر به شرکت تازه‌تأسیس کمک می‌کند افراد مناسبی را استخدام کند.
منابع دیگر: شروع یک کسبوکار جدید نگرانی‌هایی را درباره‌ی مسائل قانونی، صورت پرداخت و مالیات به همراه دارد. معمولا شرکت‌هایی که اقدام به سرمایه گذاری جسورانه می‌کنند مشتاق ارائه‌ی این خدمات هستند چراکه سود آنها به موفقیت شرکت وابسته است.
شرکت‌هایی که سرمایه گذاری جسورانه انجام می‌دهند در ازای ارائه‌ی منابع تجاری به شرکت‌های تازه‌تأسیس معمولا بخشی از سهام شرکت را برای خود برمی‌دارند. این شرکت‌ها معمولا از موفقیت شرکت تازه‌تأسیس سود می‌برند. بسیاری از شرکت‌های تازه‌تأسیس که منابع مالی خود را از سرمایه گذاری جسورانه به‌دست آورده‌اند موفق و به غول‌های صنعت خود تبدیل می‌شوند.
معایب سرمایه گذاری جسورانه
به‌دست آوردن سرمایهی جسورانه معمولا به این معنی است که باید چیزی را در عوض منابع مالی پرداخت کنید. بیشتر شرکت‌های که اقدام به سرمایه گذاری جسورانه می‌کنند علاقه‌ای به دریافت سرمایه‌‌شان به همراه سود آن ندارند. در‌واقع، این شرکت‌ها چیزهایی از شما می‌خواهند که ممکن است برای‌تان تعجب‌آور باشد.
موقعیت مدیریتی: در اکثر موارد، شرکتی که اقدام به سرمایه گذاری جسورانه کرده است می‌خواهد یکی از اعضای تیم خود را وارد تیم مدیریتی شرکت تازه‌تأسیس کند. این مسئله معمولا برای این است که موفقیت شرکت تازه‌تأسیس تضمین شود. گرچه این مسئله ممکن است مشکلاتی هم ایجاد کند.
موقعیت سهام: خیلی از شرکت‌هایی که سرمایه گذاری جسورانه انجام می‌دهند از شرکت تازه‌تأسیس می‌خواهند در عوض تأمین منابع مالی بخشی از سهام خود را به آنها بدهد. این مقدار کم نیست و در برخی از موارد ممکن است به ۶۰ درصد کل سهام شرکت برسد. این عملا به آن معنی است که کارفرما کنترل کسبوکار خود را در دست ندارد و در واقع شرکتی که اقدام به سرمایه گذاری جسورانه کرده است شرکت را کنترل می‌کند.
تصمیم گیری: وقتی شرکتی سرمایه‌گذار جسورانه را قبول می‌کند، معمولا یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتش این است که باید قدرت تصمیم‌گیری در مورد شرکت خود را به شرکتی که سرمایه گذاری جسورانه انجام می‌دهد واگذار کند. شرکت‌های سرمایه گذار (جسورانه) که بخشی از سهام شرکت را گرفته‌اند معمولا می‌خواهند موقعیتی در «هیئت مدیره» داشته باشند. همهی تصمیمات مهم در هیئت مدیره گرفته می‌شود و نماینده‌ی این شرکت می‌تواند تصمیمات شرکت نوپا را تغییر بدهد.
طرح کسبوکار: پس از آماده‌سازی و ارائه‌ی طرح کسبوکار، بیشتر شرکت‌ها متعهد می‌شوند که این برنامه را افشا نکنند. اما در مورد شرکت‌هایی که اقدام به سرمایهگذاری جسورانه می‌کنند این‌طور نیست و آنها تقریبا هیچ‌وقت این توافق را امضا نمی‌کنند چراکه این کار برای آنها موانع قانونی ایجاد می‌کند. این موضوع ایده‌های تجاری کارفرما را به خطر می‌اندازد.
برنامه‌ی تأمین منابع مالی: اگر کارفرما پس از بررسی طرح کسبوکار خود به این نتیجه برسد که برای شروع کسبوکار به ۵۰۰ هزار دلار نیاز دارد، ممکن است فکر کند می‌تواند همهی این مبلغ را یک‌باره به‌دست بیاورد اما در واقع این اتفاق نمی‌افتد؛ شرکت‌های سرمایه‌گذار (جسورانه) معمولا اهداف و نقاطی را تعیین می‌کنند و فقط وقتی شرکت به آنها رسید، بقیه‌ی منابع مالی را آزاد می‌کنند. شرکت‌های سرمایه گذار (جسورانه) معمولا منابع مالی را مرحله‌به‌مرحله و بسته به توسعه‌ی کسبوکار آزاد می‌کنند.
با توجه به موارد ذکرشده بسیار مهم است که همهی توافق‌ها را به‌دقت بررسی کنیم و از یک وکیل نیز بخواهیم آنها را بررسی کند.
نتیجه‌گیری
استفاده از سرمایه گذاری جسورانه مضرات و معایب زیادی دارد. این نوع تأمین منابع مالی برای همه مناسب نیست. معمولا شرکت‌هایی که پتانسیل زیادی برای پیشرفت دارند، مثلا تولید‌کنندگان وسایل الکترونیک، فناوری‌های سبز و سایر شرکت‌های فناوری‌محور با سرمایه گذاری جسورانه بیشترین موفقیت را کسب می‌کنند. قبل از اینکه تصمیم بگیرید از سرمایهی جسورانه استفاده کنید، مطمئن شوید همهی مزایا و معایب آن را می‌دانید و در مورد آن کاملا تحقیق کرده‌اید.
منبع : http://chetor.com/67999
