خبرگزاری میزان- همواره توافق چند نفر برای انجام امری، به مراتب احتمال وقوع آن امر را نسبت به زمانی که یک نفر اقدام به آن می‌کند افزایش می‌دهد، این در حالی است که توافق و تبانی چند اراده جهت نقض هنجارهای مورد حمایت حقوق کیفری، می‌تواند خطر بیشتری به جامعه وارد سازد که برای آن در قانون مجازات‌هایی در نظر گرفته شده است.
به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی خبرگزاری میزان، تبانی علیه امنیت از جمله جرایم مانع محسوب می‌شود و به منظور جلوگیری از ارتکاب جرایم شدیدتر علیه امنیت ملی کشور، جرم‌انگاری شده است.
در بزه تبانی و اجتماع دو نفر یا بیشتر برای ارتکاب جرم ضد امنیتی شرط نخست برای احراز بزه، وجود اصل تبانی و اجتماع و مواضعه بین دو نفر یا بیشتر می‌باشد.
قانون مجازات اسلامی در فصل شانزدهم و ماده ۶۱۰ در ارتباط با اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرایم می‌گوید:
ماده ۶۱۰ – هرگاه دو نفر یا بیشتر اجتماع و تبانی نمایند که جرائمی برضد امنیت داخلی یا خارجی مرتکب شوند یا وسائل ارتکاب آن رافراهم نمایند درصورتی که عنوان محارب بر آنان صادق نباشد به دو تا پنج سال حبس محکوم خواهند شد.
شروط لازم برای انطباق عمل ارتکابی با ماده ۶۱۰ :
دو نفر یا بیشتر با یکدیگر اجتماع و تبانی کنند.
از این اجتماع و تبانی قصد ارتکاب جرم یا فراهم کردن وسائل ارتکاب جرم را داشته باشند.
ارتکاب جرم یا جرائم ناشی از اجتماع و تبانی بر ضد امنیت داخلی یا خارجی کشور باشد.
همچنین در ماده ۶۱۱ آمده است:
هر گاه دو نفر یا بیشتر اجتماع و تبانی کنند که علیه اعراض یا نفوس یا اموال مردم اقدام کنند و مقدمات اجرایی را هم تدارک دیده باشند ولی بدون اراده خود موفق به اقدام نشوند حسب مراتب به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم خواهند شد.
منبع : http://www.mizanonline.ir/fa/news/165648
