رَوادید یا ویزا به مدرکی گفته می‌شود که می‌تواند به اشخاصی اعطا گردد که درخواست اخذ اجازه برای گذر از جایی یا ورود به آن را دارند.
معمولاً روادید بصورت برچسب یا مهر بر روی کاغذهای مربوطه در سند هویتی اشخاص، چسبانده یا زده می‌شود.
گونه‌های روادید بر پایه روابط بین کشورها
۱) حرکت آزاد
۲) لغو روادید (بدون ویزا)
۳) روادید در بدو ورود
۴) روادید از مبدا
۵) سفر ممنوع
حرکت آزاد
در این حالت هر شهروند کشور مبدا می تواند در کشور مقصد اقامت، کار و تحصیل کند و تفاوتی بین شهروندان دو کشور نیست. برای نمونه می‌توان به کشور های عربی خلیج فارس اشاره کرد.
لغو روادید
دراین حالت، شهروندان، اغلب برای سفر کوتاه مدت یا دیدار نیازی به ویزا ندارند. اما برای کار و تحصیل باید درخواست ویزا کنند. صدور ویزای کار در این حالت معمولا فرآیند ساده‌ای است و چون شهروندان حق رفت و آمد دارند تنها به دلایلی همچون مالیات، ویزای کار لازم است.
روادید در مقصد
این نوع روادید بیشتر برای ویزای کوتاه مدت است و هنگام ورود مسافر به مقصد برایش ویزا صادر می شود. تفاوت آن با لغو روادید در این است که کشور مقصد همچنان حق ویزا ندادن را برای خود محفوظ نگه می‌دارد. همچنین بیشتر اوقات باید برای ویزا پول پرداخت.
روادید از مبدا
در این حالت هرکس که قصد سفر به کشور دیگری دارد باید از قبل با مراجعه به نمایندگی دیپلماتیک کشور مقصد، درخواست روادید بدهد که فرآیندی وقت‌گیر و با احتمال زیاد دریافت نکردن ویزا همراه است. در این روش، گاهی مسافر باید مدارکی از وضعیت شغلی، تمکن مالی و برای ویزای تحصیلی مدارک دانشگاهی خود ارائه کند. در بیشتر موارد این مدارک باید ترجمه شده باشند که خود، هزینه بر است.
سفر ممنوع
در این حالت کشور مبدا یا مقصد سفر اتباع همدیگر را ممنوع می کنند. این اقدام اغلب به دلایل سیاسی و امنیتی رخ می‌دهد. مثلا شهروندان ایران حق سفر به سرزمین های اشغالی را ندارند. این مورد نباید با توصیه های امنیتی اشتباه گرفته نشود.
گونه‌های روادید
- روادید دیدار از بستگان
- روادید تجاری و بازرگانی
- روادید دانشجویی
- روادید پیوستن به خانواده
- روادید گردشگری
- منبع : http://www.confino.ir/visa
