همانطور که می دانیم با پایان یافتن مدت اجاره و با عدم تمدید قرارداد، اجاره دهنده از مستاجر می خواهد که ملک را تخلیه کند. این موضوع تا زمانی تخلیه با رضایت انجام شود مشکل ساز نیست، اما در این زمینه ممکن است اختلافاتی به وجود آید. در این رابطه یکی از سوالاتی که همواره مطرح می شود این است که تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه چیست؟
به زبان ساده و به طور مختصر و مفید می توان پاسخ داد که دستور تخلیه زمانی صادر می گردد که رابطه موجر و مستأجر طبق قانون روابط موجر و مستأجر سال ١٣٧۶باشد و شرایط آن قانون در اجاره نامه تنظیمی رعایت شده باشد از جمله امضا دو شاهد در ذیل قرارداد اجاره املاک مسکونی که قاضی شورای حل اختلاف با صدور دستور به مرجع انتظامی محل ظرف یک هفته اقدام به تخلیه ملک مسکونی می نمایند ولی حکم تخلیه زمانی صادر می گردد که بنا به هر دلیلی نتوان به استناد قانون روابط موجر و مستأجر موصوف دستور تخلیه را صادر کرد و نیاز به دادرسی داشته باشد و نهایتا حکم صادر گردد.
لازم به ذکر است در موارد زیر می توان اقدام به گرفتن دستور تخلیه کرد:
۱٫ مدت اجاره منقضی شده باشد.
۲٫ در صورت شرط عدم انتقال به غیر اجاره داد باشد.
۳٫ مستاجر از پرداخت بیش از سه ماه مبلغ اجاره، امتناع ورزد.
۴٫ محل مورد اجاره را مورد استفاده (غیر مشروع) کرده باشد و یا به هر علت دیگر…
منبع : https://aeenlaw.com
