ثبت کانال ویژه تجارت با ایران به هر حال از سوی اروپایی‌ها مطرح و از آن رونمایی شد. این کانال به نوعی یک سازوکار ویژه مالی محسوب می‌شود و ابزار حمایت از مبادلات تجاری هر دو کشور است.
در حقیقت این کانال نوعی سامانه است و می‌تواند مبادلات تجاری که بین کانال ایران و اروپا رخ می‌دهد را حمایت کند.
در این میان عده‌ای تشکیل این سامانه را با مبادلات بانکی به اشتباه گرفته‌اند اما باید یادآور شد که این کانال ارتباطی به مبادلات بانکی ندارد. از این پس نیز نقل و انتقالات پولی تنها از طریق این سامانه انجام می‌گیرد.
آنچه که از این سامانه حمایتی به نظر می‌رسد این است که این کانال به‌منظور فرار از تحریم‌ها طراحی نشده و در متن کامل بیانیه ثبت کانال تجاری اروپا با ایران هم اشاره شده که این سامانه فعلا جهت تجارت مواد غذایی و دارویی راه‌اندازی شده است که این موارد نیز در تحریم‌های آمریکا هم مستثنی شد.
در واقع سامانه طراحی‌شده از سوی اروپایی‌ها سیستمی برای شرکت‌ها و مراکزی که به دنبال یک شبکه یا تجارت امن با ایران هستند، ارائه شده است. اروپایی‌ها در این بازه زمانی از طرفی هم از تحریم‌های غرب می‌ترسند و هم دوست دارند شریک خوبی برای ایران باشند.
به عقیده ما انگیزه اصلی فرانسه، بریتانیا و آلمان‌ها برای تشکیل این سامانه حفظ برجام است. چرا که به آنها هم ثابت شده که ایران هم به برجام پایبند است. از طرف دیگر اروپایی‌ها هم با این اقدام نشان دادند که دیگر نمی‌خواهند دنباله‌روی سیاست‌های ترامپ باشند.
از طرف دیگر آنها هم می‌خواهند با این امتیازی که به ایران می‌دهند، سه هدف را دنبال کنند. نخست آنکه هم کنترل قسمتی از خاورمیانه را به دست بگیرد، هم عرض اندامی به آمریکایی‌ها کنند و هم دوستی با ایران را ادامه دهند.
البته شاید این سوال مطرح شود که آیا اروپایی‌ها جوانب این اقدام را در نظر نگرفته‌اند؟ باید در پاسخ به این نوع پرسش‌ها گفت، فرانسوی‌ها، بریتانیایی‌ها و آلمانی‌ها قطعا ریسک‌های این اقدام را در نظر گرفته‌اند و به دنبال مطامع اقتصادی با ایران نیستند. بلکه بیشتر برنامه‌های سیاسی را در ذهن می‌پرورانند.
معتقدیم چنانچه ما در این برنامه اروپایی‌ها مشارکت نکنیم و موفق نشویم، به‌قطع برجام را از سوی خودمان شکست داده‌ایم و از این پس باید به دنبال افزایش تنش‌ها از سوی جهان باشیم. اما بالعکس آن هم وجود دارد چنانچه در این قرارداد مشترک به توافق برسیم، آمریکا نیز دست از سر اروپایی‌ها نیز برنخواهد داشت و به آنها حمله خواهد کرد.
آنچه که از این قرارداد مشترک مورد مطالعه قرار گرفته حاکی از این است که تشکیل این سامانه طی ماه‌های طولانی، سازوکار و فرایند پیچیده‌ای را برای اروپایی‌ها به همراه داشته است.
ایران نیز برای به سرانجام رسیدن این برنامه باید برای تصویب FATF تلاش کند. به هر حال بده بستان‌های سیاسی به شدت در موضوعات اقتصادی تاثیر گذاشته است.
بنابراین اگر ما نتوانیم از این سامانه به نفع خودمان استفاده کنیم، ممکن است سیاست ترامپ بتواند بر تحریم‌ها موثر شود و اقتصاد کشور را در سال ۹۸ متاثر کند. در هر حال باید منتظر ماند و دید که در آینده بر سر این برنامه چه پیش می‌آید و سیاست ایران، اروپا و آمریکا در قبال این سامانه چه خواهد شد؟
منبع : https://tejaratnews.com/insight
