سرمایه در گردش و سرمایه ثایت از جمله اصطلاحات بسیار رایج در حسابداری و مدیریت مالی است. ابتدا لازم است دارایی جاری و دارایی ثابت را بشناسیم.
به سرمایه در گردش دارایی جاری هم گفته می شود. یک شرکت علاوه بر داشتن دارایی در گردش بدهی جاری هم دارد.
آیا با تعریف سرمایه در گردش خالص آشنا هستید؟
میزان واقعی دارایی‌های نقد یا نزدیک به نقد یک مجموعه است. نقدینگی که بتواند هزینه ها و نیازهای روزمره مجموعه را تامین کند.
سرمایه در گردش مثبت به این معنا است که شرکت می‌تواند بدهی‌های کوتاه مدت خود را در موعود مقرر بپردازد.
دارایی جاری مثبت به این معنا است که شرکت می‌تواند بدهی‌های کوتاه مدت خود را در موعود مقرر بپردازد.
دارایی جاری منفی نیز از ناتوانی شرکت در پرداخت بدهی های کوتاه مدت است.
نرخ دارایی جاری شما اگر بین ۱/۲ تا ۲ باشد، بدان معناست که مجموعه ی شما نقدینگی لازم برای پرداخت بدهی‌ها را دارد. نرخ دارایی جاری زیر ۱ به این معناست که مجموعه شما دارایی جاری منفی دارد و به‌زحمت می‌تواند بدهی‌هایش را پرداخت کند.
تعریف سرمایه در گردش
دارایی هایی که به صورت منقول و منطقی بتوان در دوره مالی مورد نظر قابل تبدیل به پول شود.
پس پول، سرمایه گذاری کوتاه مدتی که بتوان به سادگی قابل تبدیل به نقدینگی باشد، موجودی انبار در صورتی که در مدت زمان کوتاه قابل فروش و تبدیل به نقدینگی شود.و حسابهای دریافتنی،همه ی این ها جزء دارایی های جاری محسوب می شوند.
تعریف دارایی ثابت
به دارایی هایی اطلاق می شود که نمی توان بر ارزش آن افزود مثل ابزار کار، ساختمان، مواد خام، و …
به همین خاطر باید به سرمایه در گردش خالص توجه نمود. یعنی اختلاف بین دارایی جاری وبدهی جاری
پرداخت بدهی جاری-دارایی جاری = فرمول سرمایه در گردش
راه‌های زیادی برای ارزیابی سرمایه در گردش وجود دارد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
نرخ تغییرات، صورت دارایی‌های شرکت، نرخ حسابهای بستانکاری، نسبت جاری، نسبت سرمایه، و حسابهای پرداختنی.
منبع : https://aradbranding.ir
