درباره پیشینه کانون بازنشستگان و اهدافش
کانون بازنشستگان تامین‌اجتماعی طبق اصل ۲۶ ، ۲۹ و ۱۳۸ قانون اساسی و در اجرای ماده ۱۳۴ قانون کار و طبق دستور العمل مصوب هیئت وزیران، در سال ۱۳۷۳ به منظور حفظ حقوق و منابع مشروع و قانونی بازنشستگان و برای برخورداری از خدمات تامین اجتماعی مثل مستمری بازنشستگی، از کارافتادگی، خدمات بهداشتی‌درمانی، مراقبت‌های پزشکی و… تشکیل شد و حوزه خدمات‌رسانی هر دفترش، جغرافیای هر استان است. یکی از اصلی‌ترین وظایف کانون های بازنشستگی، شناسایی مشکلات و مسائل بازنشستگان و دسته بندی آن ها و انتقالشان به مراجع ذی ربط است که می تواند زمینه حل آن‌ها را فراهم سازد. برخی دیگر از وظایف اساسی و عام کانون‌های بازنشستگی کارگران تامین‌اجتماعی، از این قــرار است:
۱- کوشش برای استیفای حقوق صنفی و خواسته های مشروع و قانونی کانون های استان
۲- تعیین و اعزام نماینده به مراجع قانونی
۳- تشکیل کمیته های مختلف تخصصی و استفاده از کارشناسان و مشاوران به منظور بهبود امور مربوط به بازنشستگان
۴- همکاری با دیگر تشکلات کارگری قانونی
۵- همکاری با سازمان کار و سازمان تامین اجتماعی به منظور پیشبرد بهتر مسائل مربوط به بازنشستگان و مستمری بگیران
میز خدمت، بدون مسئول پاسخ گو!
نبود مسئول پاسخ گو پشت میز خدمت و سرگردانی مراجعان، موضوعی است که پورموسی، نایب رئیس کانون کارگران بازنشسته تامین اجتماعی مشهد درباره‌اش می‌گوید: «متاسفانه به دلیل کمبود نیرو، هر روز مجبوریم یکی از کارمندان را برای نشستن پشت میز مامور کنیم ولی امروز کسی که قرار بوده پشت میز بنشیند، به دلیل مشغله فراوان، نتوانسته برای پاسخ گویی حاضر شود.»
چرا ملک میلیاردی کانون، بلاتکلیف مانــده؟
تعدادی از بازنشستگان به خودداری هیئت مدیره این کانون از فروش املاک مازاد و توزیع مبلغ اش بین بازنشستگان گله دارند که پورموسی توضیــح می‌دهد: «ما فقط یک ملک در نزدیکی میدان ابوطالب خریده ایم که قرار است تبدیل به ساختمانی اداری‌‌رفاهی شود و با فروش آن، مبلغ قابل توجهی به بازنشستگان نمی رسد و فقط همین چیزی هم که هست، از دست می رود. به همین دلیل تصمیم گرفتیم هدف گذاری بلند مدت را جایگزین اهداف کوتاه مدت کنیم و ملک را نفروشیم و بسازیم.»
خاموشی دستگاه نوبت‌دهی و سرگردانی مراجعان
خاموش ماندن دستگاه نوبت دهی سالن انتظار کانون، مسئله ای است که اعتراض شدید تعدادی از مراجعان را به دنبال دارد. رمضانی توضیح می‌دهد: «از دستگاه نوبت دهی در روزهای شلوغ استفاده می شود و در روزهای خلوت غیر فعال است و لزومی به استفاده از این دستگاه نیست. ولی در این خصوص به کارمندان تذکرهای لازم را می دهیم تا در صورت نیاز، این دستگاه را در روزهای خلوت هم برای نوبت دهی فعال کنند.»
حقوق بازنشستگان تامین‌اجتماعی نسبت به بازنشستگان کشوری خیلی کم است و در رنــج و عذابیم
جلوی در ورودی با تعدادی از بازنشستگان که برای پیگیری خواسته‌های شان به دفتر کانون مراجعه کرده‌اند، همکلام می شوم. یکی از آن ها که ۳۰ سال درکارخانه کارتن مشهد مشغول خدمت بوده و حالا بازنشسته شده، ضمن گلایه از میزان و نحوه افزایش حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی نسبت به میزان و نحوه افزایش حقوق بازنشستگان کشوری می گوید: «من سال ۱۳۹۱ بازنشسته شدم و امسال با ۴۰۰ هزار تومان افزایش، یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان حقوق می گیرم ولی واقعا انـگار مسئولان هنگام رسیدگی به امور بازنشستگان تامین اجتماعی، از خودشان نمی‌پرسند یک بازنشسته با این حقوق، چطور می تواند زندگی اش را اداره کند؟ تعداد زیادی از بازنشستگان تامین‌اجتماعی، هم اکنون بیش از یک میلیون تومان اجاره خانه می دهند و دو یا سه فرزند بزرگ در خانه دارند. یک نفر از مسئولان بیاید بگوید ما چطور با این حقوق به شکل آبرومند، زندگی‌مان را بگذرانیـــم و سر کنیم؟» این بازنشسته که خودش را جواد معرفی می کند، ادامه می‌دهد: «چرا باید بازنشستگان کشوری (کارمندان دولت) که ۳۰سال در شرایط اداری خدمت کرده اند و راحت‌تر از شرایط خدمت ما بوده، حقوق حدود سه میلیون تومانی بگیرند و دریافتی‌شان با بازنشستگان تامین اجتماعی که حقوق کارگری می گیرند تا این حد متفاوت باشد؟ تا کی باید دولت بین کارمندان خودش و ما که یک عمر از جیب خودمان هر ماه حق بیمه را پرداخت کرده ایم و از گلوی خانواده مان زده ایم، تفاوت قائل شود؟ چرا مسئولان کانون بازنشستگان که نمایندگان ما هستند، در این باره سکوت کرده اند؟» یکی دیگر از بازنشستگان به نام قاسم ادامه می‌دهد: «از وقتی بازنشسته شدم، حقوقم کمتر شد و در طول این ۱۰ سال بازنشستگی، حقوقم به صورت قطره چکانی اضافه می شود و هم اکنون ما بازنشستگان، واقعا شرایط نامناسبی داریـــم. نمی دانم دولتی ها شرایط ما را نمی بینند؟ رئیس جمهور و تصمیم گیرندگانی که در راس قرار دارند تا کی می خواهند از واقعیت زندگی بازنشستگان تامین اجتماعی که با درد و رنج و سختی می گذرد، چشم بپوشند؟»
«قربانعلی رمضانی» رئیس کانون کارگران بازنشسته تامین اجتماعی خراسان رضوی، در این باره توضیــح می‌دهد: «ما در این خصوص سکوت و از حقوق و رنــج بازنشستگان چشم پوشی نکرده ایــم. چند سال است برای موضوع همسان سازی حقوق همه بازنشستگان در تلاشیــم و باید به این نکته اشاره کنیم که در همسان سازی حقوق، دو کوتاهی اتفاق افتاد که هر دو مورد را دولت و سازمان تامین اجتماعی به ما تحمیل کردند. در سال۱۳۸۷ مجلس برای همسان سازی حقوق و شرایط بازنشستگان مصوبه ای داشت که طبق آن، دو هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان به اجرای این طرح تعلق می‌گرفت ولی متاسفانه سازمان تامین اجتماعی به جای این که کل این مبلغ را مصوب کند، فقط حدود نیمی از آن را به صورت ناقص به همسان سازی تخصیص داد و تمام بودجه مصوب را صرف پرداخت به کارگران نکرد و به این شکل عمل کرد که کارگرانی که حداقل بگیرند، در ستونی جدا، ۸۴ هزار تومان به حقوقشان اضافه شد و برای بقیه هم، در ستونی جدا ۱۴ هزار تومان در نظر گرفته شد. ما به این موضوع اعتراض کردیم، زیرا معتقدیم که این سازمان خلاف قانون عمل کرده است چرا که باید این مبلغ به پایه حقوق افراد اضافه می شد تا سال به سال اضافه حقوق به کارگران تعلق گیرد نه این که به صورت مجزا پرداخت شود.»
اجرای طرح همسان‌سازی حقوق بازنشستگان در گرو تسویه بدهی دولت به تامین‌اجتماعی
یکی دیگر از بازنشستگان که حوالی کانون حضور دارد، ضمن انتقاد شدید از عملکرد دولت درباره بازنشستگان می گوید: «هیئت مدیره کانون عملکرد مناسبی دارد و پیگیر مشکلات معیشتی ماست اما دولت با بی تفاوتی، بدهی چند صد هزار میلیاردی اش به تامین اجتماعی را نمی پردازد و حاصل این کار، له شدن ما بازنشستگان تامین اجتماعی است؛ زیرا هر وقت به تامین اجتماعی اعتراض می کنیم، مسئولانش می گویند ما پولی برای همسان سازی حقوق نداریم. به دولت بگویید بدهی اش را بدهد تا طرح را اجرا کنیم.»
رئیس کانون کارگران بازنشسته تامین اجتماعی خراسان رضوی در این‌باره می‌گوید: «متاسفانه به‌رغم این که مدتی از مصوب شدن قانون همسان‌سازی در برنامه ششم توسعه می گذرد، همچنان از اجرایی شدن آن هیچ خبری نیست و به جرئت می توان اعلام کرد سازمان تامین اجتماعی یک خلاف قانونی در این زمینه مرتکب و ضعف قانون باعث این خلاف شده است. این جا یک سازمان عمومی غیردولتی است که با هدف کمک به کارگران تشکیل شده و امروز با مشکلات اقتصادی زیادی دست به گریبانیم. این در حالی است که دولت ۲۰۷ هزار میلیارد تومان به سازمان تامین اجتماعی که ما تحت پوشش آن هستیم، بدهکار است و همین بدهی ها باعث شده تا هر وقت موضوع اجرای طرح همسان سازی حقوق بازنشستگان را مطرح می کنیم، سازمان تامین اجتماعی در پاسخ بگوید نقدینگی برای اجرای این طرح نداریم. وقتی دولت حتی بخشی از بدهی خود به تامین اجتماعی را برای اجرای این طرح پرداخت نمی کند، نتیجه اش می شود به خطر افتادن معیشت تعداد زیادی از بازنشستگان تامین اجتماعی که عموما کارگرند. این کار دولت یک‌جور ناراضی‌تراشی است و اگر دولت حتی یک دهم بدهی اش را پرداخت کند، همسان سازی حقوق بازنشستگان تا حد زیادی اجرا می شود و بازنشستگان تا حدودی از این عذاب در تامین معیشت خانواده شان رها می شوند.»
تقلیل عیدی کارگری به کارمندی، بعد از بازنشستگی!
یکی از بازنشستگان که متوجه حضورمان برای بررسی عملکرد کانون بازنشستگان شده، گله می‌کند: «من تا وقتی مشغول کار بودم، آخرسال، مبلغی به اندازه دو حقوق به‌عنوان عیــدی و پاداش دریافت می‌کردم ولی به‌محض این که بازنشسته شدم، این مبلغِ دریافتیِ آخرسال، نصف شد. دلیلش چیست و چرا؟»
«رحمت‌ا… پورموسی» که پیش از این، دبیر کل کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور بوده و هم اکنون به عنوان نایب رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی مشهد به فعالیت مشغول است و با سرزده همراه شده، می گوید: «مسئله پیش آمده، ارتباطی به محاسبات مالی کانون ندارد و در توضیح این موضوع باید گفت مجلس در سال ۱۳۷۰ برای کارگران مشمول قانون کار، مصوبه ای داشت مبنی بر این که کارفرمایان مکلف اند در پایان هر سال به کارگرانی که شامل قانون کار می شوند دوماه حقوق به عنوان عیدی و پاداش هر سال را پرداخت کند ولی نکته این جاست که به محض بازنشسته شدن فرد، عیدی او به عیدی کارمندی تغییر پیدا می کند؛ یعنی دیگر شامل قوانین کار نمی شود و دریافتی پایان سال بازنشسته، کمتر از زمانی می شود که به کار مشغول بود. ما به این طرح بارها انتقاد کرده ایم و سوال مان این است که اگر قوانین پرداخت عیدی و پاداش آخرسال بازنشستگان کارگری، مطابق قوانین بازنشستگان کارمندی و کشوری است، پس چرا مزایای بازنشستگان کشوری شامل حال اعضای ما نمی شود؟ ما برای حل این مسئله، طرح هایی به نمایندگان مجلس برای بررسی و پیگیری ارائه داده ایم و قرار بر این شده که ماده واحده ای در این‌خصوص مطرح شود و این موضوع در حال پیگیری است.»
حتی یک ریال پول در کانون، برای رسیدگی به موارد اورژانسی اعضا موجود نیست
یکی دیگر از بازنشستگان عضو کانون که خودش را وحید معرفی و ادعــا می‌کند روز گذشته مادرش فوت شده است، در حالی که لباس مشکی به تن دارد، گلایه می‌کند که به خاطر سه میلیون تومان، جسد مادرش در سردخانه مانده است: «یک عمر زحمت کشیدم تا پول حلال دربیاورم ولی حالا آن قدر وضعیت زندگی ام به هم ریخته است و از نظر مالی کم آورده‌ام که نیاز به گرفتن سه میلیون تومان وام و قرض از کانون دارم و متاسفانه کانون بازنشستگی هم نمی‌تواند کمکی کند. آیا این انصاف است؟»
رحمت ا… پورموسی با اظهار تاسف می گوید: «ما حتی یک ریال در کانون نداریم که برای این گونه موارد، هزینه کنیم. مدتی قبل برای حل مشکلات بازنشستگان با مدیر کل تامین اجتماعی استان و برخی از مسئولان کشوری وارد گفت و گو شدیم تا توانستیم مبلغی ناچیز برای کمک به بازنشستگان در چنین لحظات استثنایی اختصاص دهیم اما مشکل این جاست که این مبلغ، یک مسکن کوتاه مدت است و ما برای حل کامل چنین مشکلاتی، پیشنهاد تشکیل صندوقی توسط خود بازنشستگان را دادیم ولی به دلیل وجود موانع قانونی، موافقت نشد و در زمان رویارویی با این قبیل موارد، جز شرمندگی چیزی برای ما باقی نمی ماند. ما بین اعضای مان افرادی را داریم که از مهرماه سال قبل منتظر دریافت وام هستند و برای پرداخت، هیچ موجودی نداریم و هیچ کس به دادمان نمی رسد. گرفتن یک وام ناقابلِ سه میلیون تومانی، دردسرهای زیادی برای اعضای کانون دارد.» در ادامه پورموسی برای حل مشکل این فرد، با چندین نفرکه خارج از کانون فعالیت دارند تماس می گیرد و پیگیری می کند تا مسئله حل شود.
ساختمان کانون بازنشستگان؛ مسکونی یا اداری؟
یکی از همسایه ها وقتی متوجه می شود در خصوص کانون بازنشستگان در حال تهیه گزارش هستیم، ضمن انتقاد از تغییر کاربری ساختمان این کانون از مسکونی به اداری می گوید: «مسئولان این کانون تخلف کرده و این ساختمان را از مسکونی به اداری تغییر کاربری داده و همه همسایه ها را به دردسر انداخته اند. واقعا نمی‌شد یک ساختمان با مشخصات اداری در یک نقطه مناسبِ شهر، به این کانون اختصاص یابــد؟»
«قربانعلی رمضانی» رئیس کانون کارگران بازنشسته تامین اجتماعی خراسان رضوی، در پاسخ به انتقاد این شهروند، توضیــح می‌دهد: «ما هم از این موضوع متاسفیم ولی اگر قرار باشد به این موضوع بپردازیم، به بیشتر ساختمان های دولتی انتقاد وارد است. ما توان خرید یک ساختمان مجهز اداری را نداریم و از سرناچاری در این ساختمان مستقر شده ایم و نقایص این ساختمان مثل نبود پارکینگ، نبود استانداردسازی برای معلولان، رعایت نشدن شأن بازنشستگان، قرار گرفتن در منطقه شلوغ شهر و… را قبول داریم ولی نمی توانیم به دلیل اداری نبودن این ساختمان،۲۳۰ هزار عضو کانون را کنار خیابان مدیریت کنیم. ما روی پای خودمان ایستاده و بدون هیچ حمایتی از سوی دولت این ساختمان را خریده ایم. البته این را هم بگویم که با پرداخت مبالغی به شهرداری و با استناد به این که ما یک کانون صنفی هستیم، با ارفاق مجوز تبدیل یک طبقه از این ساختمان به ساختمان اداری را به ما داده اند و هم اکنون، مجوز فعالیت داریم.»
منبع : http://www.pishkhaan.net/news/149070
