یک جامعه شناس در رابطه با برخی از بایدها و نبایدهایی توضیحاتی داد که خانواده ها باید به آن ها توجه کنند تا فرزندانشان به مصرف مواد مخدر روی نیاورند.
به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،آیا تا به حال به بایدها و نبایدها و کلید‌های اصلی که فرزند شما را در برابر آسیب اعتیاد محفوظ نگه می‌دارند، فکر کرده اید؟
اگر خانواده ها به برخی از اصول مهمی که در این مطلب به آن‌ها اشاره شده است، توجه کنند می‌توانند تا حد زیادی به فرزند خود کمک کنند تا با آگاهی از آسیب های مواد مخدر، از مصرف آن دوری کنند.
رویا نوری جامعه شناس، در گفت و گو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با ارائه راهکارهایی به منظور پیشگیری از ابتلای فرزندان به مصرف مواد مخدر اظهار کرد: برقراری ارتباط صمیمانه با فرزندان، یکی از اصولی است که روش‌های صحیح گوش دادن و نحوه ایجاد ارتباط صحیح و رفتار‌هایی که مانع برقراری ارتباط خوب فرزندان با والدینشان می‌شود به خانواده ها کمک می‌کند تا در این امر موفق شوند.
وی بیان کرد: بالابردن عزت و اعتماد به نفس از دیگر اصول مهمی است که خانواده ها باید به آن توجه کنند. زیرا افرادی که مبتلاء به سوء مصرف مواد مخدر می‌شوند، اغلب از عزت و اعتماد به نفس پایینی برخوردار هستند و تشویق کردن به عنوان بهترین روش تربیتی، اجتناب از تحقیر کردن و دادن مسئولیت‌های مناسب بر اساس سن و توانایی باعث بالا بردن مهارت‌ها و توانایی‌های آن ها می‌شود و والدین می‌توانند از این راه به اهداف خود برسند.
بیشتر بخوانید:
نوری تصریح کرد: دارا بودن نظام ارزشی قوی به عنوان سومین اصل مهم برای محافظت از فرزندان در برابر آسیب اعتیاد محسوب می شود چراکه داشتن نظام ارزشی قوی، نه به معنای شعار و سخنرانی، بلکه باور داشتن و عمل کردن به آن، باعث می‌شود، فرد بر اساس نگرش و احساس خود تصمیم بگیرد. به همین منظور، کودکان تا سن نه سالگی باید باور‌هایی درمورد صحیح یا غلط بودن رفتار‌ها داشته باشند تا بتوانند بر اساس باور‌های خود تصمیم بگیرند و خانواده ها باید بدانند که فرزندانشان، تنها طی یک ارتباط خوب، از آن ها و ارزش هایشان تقلید می‌کنند و خانواده ها با استفاده از گفت وگو با فرزندان خود می‌توانند از درونی شدن ارزش‌ها در شخصیت آن ها اطمینان پیدا کنند.
این جامعه شناس گفت: اگر خانواده‌ای قصد دارد به فرزند خود درمورد خطر اعتیاد آگاهی و اخطار دهد توجه کند که هرگز، از برخی روش‌ها استفاده نکند چرا که نتیجه کاملا عکس خواهد داشت.
وی از ترساندن بیش از حد به عنوان یکی از روش های آسیب زا یاد کرد و ادامه داد: بسیاری از والدین فکر می‌کنند هرچه بیشتر فرزند خود را از مصرف مواد بترسانند نتیجه بهتری بدست می آورند. این در حالی است که اصلا چنین مطلبی درست نیست. به طور مثال؛ برخی از خانواده‌ها فکر می‌کنند که اگر به فرزند خود بگویند اگر سیگار بکشی به زودی معتاد می‌شوی و تو را از مدرسه بیرون می‌کنند یا مصرف مواد مخدر بچه‌ها را نابود می‌کند و آن‌ها در نهایت معتاد شده و در گوشه خیابان‌ها خواهند مرد، شیوه خوبی است که این کاملا روش نادرستی است چرا که گاهی باعث بی اعتمادی به خانواده و باور کردن حرف‌های دیگران بالاخص دوستان می‌شود و نتیجه کاملا عکس خواهد شد.
نوری افزود: سخنرانی کردن، از دیگر روش‌های نامناسب است چرا که آگاه سازی و اطلاع رسانی به تنهایی موجب کاهش یا اجتناب از مصرف مواد نمی‌شود به ویژه اگر با سخنرانی و صحبت‌های یک طرفه همراه باشد. اگرچه افزایش آگاهی، نگرش افراد را تغییر می‌دهد، ولی همیشه در رفتار آن‌ها تغییر به وجود نمی‌آورد و در این میان، نمی‌خواهیم نتیجه بگیریم که ارائه اطلاعات و آگاه سازی هیچ نقشی در پیشگیری ندارند بلکه منظور این است که این روش به تنهایی کافی نیست. زیرا همان طور که می‌دانید تنها یک عامل موجب مصرف مواد نمی‌شود و درواقع، آن چه اهمیت دارد این است که کسب مهارت برای فرزندان ضروری است؛ مهارت‌هایی که از آن‌ها در برابر آسیب‌ها محافظت کند، امّا فراموش نکنید که توضیح واقعیت‌ها درمورد مواد مخدر و بحث کردن درمورد معایب آن‌ها باید به صورت مختصر و منطبق با واقعیت و هدفمند باشد.
این جامعه شناس افزود: عصبانی شدن و تهدید کردن از دیگر روش‌های نامناسب برای این منظور است و به همین دلیل، اگر خانواده ها از فرزندان خود، رفتار نگران کننده‌ای مانند بیان نظر مثبت به سیگار، قلیان و… مشاهده کردند باید خونسردی خود را حفظ کنند چرا که معمولا تهدید و تنبیه نتیجه عکس می‌دهد. بنابراین، سعی کنند ضمن تقویت عوامل محافظتی، طوری رفتار کنند که فرزندشان فکر کند تنها قصد صحبت کردن با او را دارید نه این که همین الان خانواده اش می‌خواهد عقیده او را تغییر دهد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بهتر است خانواده ها به جای سخنرانی کردن، اول از فرزند خود سوال کنند و اجازه دهند که او نظرش را بگوید و در این میان، سوال‌هایی را مطرح کنند که فرزندشان را به فکر بیندازد نه این که در او مقاومت ایجاد کند که در پی دفاع از خود بربیاید و سعی کنند به درک دیدگاه فرزند خود نزدیک شوند و انتظار نداشته باشند که فرزندشان درمورد همه چیز با آن ها موافق باشد.
بیشتر بخوانید:
- مدیریت‌های ناکارآمد و گسترش آسیب‌های اجتماعی
- منبع : https://www.yjc.news/fa/news/7746353
