تجارت‌نیوز گزارش می‌دهد؛
روایت مردم از سخت‌گیری‌های بیمه تامین اجتماعی / بیمه هزینه درمان کرونا را نمی‌دهد؟
قرار بود بیماران کرونایی در بیمارستان دولتی ۳۰ درصد و در بیمارستان تامین اجتماعی فقط ۵ درصد از هزینه‌ها را بپردازند، اما در واقع اینطور نیست. بیمه فقط بخشی از هزینه تخت بیمارستانی را پرداخت می‌کند، نه دارو و نه خدمات درمانی را!
به گزارش تجارت‌نیوز، این روزها و در پیک پنجم کرونا روزانه بیش از چند ده هزار نفر در کشور به این ویروس مبتلا می‌شود و احتمالا هستند مبتلایان دیگری که بدون آزمایش مراحل درمان را طی می‌کنند. همچنین چند صد نفر روزانه جان خود را از دست می‌دهد.
قطعا از این چند ده هزار نفری که روزانه به این ویروس مبتلا می‌شوند تعداد زیادی به نسخه پزشک و دارو نیاز پیدا می‌کنند. با وضعیت معیشتی فعلی نیاز به بیمه‌های درمانی بیش از گذشته احساس می‌شود، اما بیمه‌ها نتوانسته‌اند باری از روی دوش خانواده‌های بیماران بردارند.
سال‌ها پرداخت حق بیمه از سوی کارفرما و کارگر به این امید بوده که در چنین روزهایی بتوانند از آن استفاده کنند. اما بیمه تامین اجتماعی که مدعی است بیشترین تعداد جمعیت را تحت پوشش دارد، سهم خود را از نسخه ساده و اولیه بیمار کرونایی به حداقل رسانده است.
در خرداد امسال اعلام شد که ۴۴ میلیون نفر از جمعیت کشور تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی هستند، یعنی حق بیمه نیمی از جمعیت کشور به جیب سازمان تامین اجتماعی می‌رود.
کوچک شدن نقش تامین اجتماعی
براساس اظهارات کاربران توئیتر، در نسخه یکی از بیماران کرونایی، مبلغ کل دارو ۱۳۲ هزار تومان است اما سهم بیمه تامین اجتماعی فقط چهار هزار تومان است، یعنی سه درصد.
پوشش تنها سه درصدی داروهای کرونایی در شرایطی است که رئیس سازمان تامین اجتماعی وعده داده بود: «اگر بیمه شده تامین اجتماعی به درمانگاه‌های دولتی مراجعه کند، ۷۰ درصد هزینه‌ها را پوشش می‌دهیم.»
برخی از مخاطبان تجارت‌نیوز که به بیماری کرونا مبتلا شده‌اند از تجربه‌شان می‌گویند که بیمه تامین اجتماعی هزینه‌های درمان آنها را پوشش نداده است.
در واقع از وعده پوشش ۷۰ درصدی داروهای کرونا، بیماران کمتر از پنج درصد بهره‌مند می‌شوند. او همپچنین وعده داده که درمان بیماران بیمه شده در بیمارستان‌های تامین اجتماعی رایگان است.
یکی از کاربران نوشته است: «جدیدا سعی میکنم دارو با دفترچه نگیرم، حس صدقه بهم دست میده!!! ویزیت آزاد ۵۲ هزار تومان، با بیمه ۴۹٫۵»
برخی از مخاطبان تجارت‌نیوز که تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی هستند از تجربه خودشان در دوره ابتلا به ویروس کرونا نوشته‌اند. یکی از مخاطبان نوشته که برای درمان به بیمارستانی در کرج مراجعه کرده اما برای ویزیت و سی تی اسکن هزینه پرداخت کرده و داروها را از داروخانه‌های خارج از بیمارستان تهیه کرده است.
این در حالی است که این بیمارستان در کرج زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی است و به گفته رئیس تامین اجتماعی باید ۷۰ درصد هزینه‌ها را بیمارستان پوشش دهد و ۳۰ درصد آن را از بیمار بگیرد.
این تجربه را یکی دیگر از بیماران کرونایی در آبادان نیز داشته است. این مخاطب تجارت‌نیوز می‌گوید که یکی از اقوامش در بیمارستانی در آبادان پنج روز بستری شده است. هزینه درمان این بیمار ۱۷ میلیون تومان شده که ۱۰ میلیون تومان آن را بیمه تکمیلی پرداخت کرده است. به گفته این فرد بیمار فوت کرده اما تا وقتی که این هفت میلیون تومان را خانواده متوفی پرداخت نکرده‌اند، جنازه بیمار را به آنها تحویل ندادهاند.
بیمارستان آبادان نیز همانند بیمارستان کرج زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی است و بیمار فقط باید ۳۰ درصد هزینه را پرداخت کند. یعنی خانواده این بیمار فوت شده باید حدود پنج میلیون تومان به بیمارستان پرداخت می‌کردند نه این که هفت میلیون را خودشان بپردازند و ۱۰ میلیون دیگر را بیمه تکمیلی.
سیاست دوگانه برای بیماران کرونایی
تجربه بیماران کرونایی در استفاده از بیمه تامین اجتماعی یکسان نیست. برخی از مخاطبان تجارت‌نیوز می‌گویند که در بیمارستان‌های تامین اجتماعی بستری و درمان شده‌اند، اما یا هزینه‌ای ندادهاند یا درصد کمی پرداخت کرده‌اند.
به طور مثال فاکتوری که یکی از بیماران کرونایی از درمان بیماری خود در بیمارستان رازی قائمشهر برای تجارت‌نیوز ارسال کرده نشان می‌دهد که بیمار حدود ۱۴ درصد هزینه درمان را داده است. جمع کل هزینه درمان این بیمار کرونایی پنج میلیون و ۱۰۰ هزار تومان بوده که سهم بیمار ۷۰۰ هزار تومان است.
یکی دیگر از مخاطبان نیز می‌گوید که برای درمان بیماری به بیمارستانی در شهر اراک مراجعه کرده و هزینه‌ای برای دارو و ویزیت پرداخت نکرده، البته داروهایی که دریافت کرده در حد چند دارو ساده سرماخوردگی بوده است.
بستری می‌کنند اما بدون دارو!
در بین بیمه شده‌های تامین اجتماعی گروهی قرار دارند که از دو گروه بالا بزرگتر هستند. این گروه از بیماران کرونایی می‌گویند که بیمارستان‌های دولتی و تامین اجتماعی فقط خدمات بستری را انجام می‌دهند، دارو ندارند. این در حالی است که هزینه اصلی بیمار کرونایی داروهای آن است اما خانواده‌های این بیماران مجبورند برای دارو هزینه بدهند یا از بیرون از بیمارستان تهیه کنند.
بیمار کرونایی که ویروس پیشروی کرده و به ریه‌اش را درگیر کرده احتمالا به داروی رمدسیویر نیاز دارد. بیماری که به شش دز از این دارو نیاز دارد باید آن را به قیمت چندین میلیون از بیرون از بیمارستان تهیه کند. با تهیه دیگر داروهایی که بیمار کرونایی به آن نیاز دارد هزینه‌های بیمار بالا می‌رود و اگر قرار باشد این هزینه‌ها را خودشان پرداخت کنند که عملا وجود شرکت‌های بیمه بی معنی می‌شود.
زهرا بارانی
منبع : https://tejaratnews.com
