به ثبت رساندن یک زبان به عنوان زبان رایج بین‌المللی مستلزم بسترسازی و آمادگی افکار عمومی در حمایت همه جانبه از آن است ،بطوریکه اکنون حفظ و بقاء زبان فارسی به اینچنین حمایتی برای گسترش و ترویج این افتخار مشترک نیازمند است.
زبان فارسی با آن همه فر و شکوه و عظمت که داشته و دارد، هنوز در جایگاه شایسته و بایسته خود قرار ندارد و هرچند این زبان که غنی ترین، پویا ترین و پربارترین و بالنده ترین زبان عالم محسوب می‌گردد و هم زمان با تحولات و تغییرات روزگار حرکت می‌کند و به پیش می‌رود گاه بر اثر ظلم و بی عدالتی‌ها و ستیز‌های روزگار به حاشیه رانده شده و حق مسلم آن ادا نشده است.
فارسی، زبان امپراطوری فارس بود در حالی که ۶ زبان زبان رایج بین‌المللی – انگلیسی، عربی، روسی، اسپانیایی، فرانسه و ایتالیائی هیچ کدام زبان امپراطوری نبوده‌اند.
فارسی تنها زبانی است که در ۳ کشور ایران، تاجیکستان و افغانستان به عنوان زبان رسمی محسوب می‌گردد و نزدیک ۱۰۰ میلیون نفر در جهان با این زبان صحبت می‌کنند و جمعیت بیش از یک میلیاردی شبه قاره تاثیر زیادی از فارسی پذیرفته و در زبان هندی و اردو درصد زیاد واژگان و ترکیب‌های فارسی را می‌توان مشاهده کرد و جا دارد این زبان زبان رایج بین‌المللی باشد و در شان آن زیبنده است.
