علی‌‎شیر رضایی میرقائد در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که طرح سهمیه‌بندی بنزین بر اساس کد ملی در درازمدت موفق نیست، اظهار کرد: این طرح تنها سردرگمی ایجاد خواهد کرد و اعتماد مردم به برنامه‌های آینده دولت را از بین می‌برد.

این مدرس دانشگاه با اشاره به این که سهمیه‌بندی بنزین بر اساس کد ملی در کنار بدبینی موجود در جامعه، مشکل‌ساز خواهد شد، افزود: مسئولان باید بگویند که هدفشان از این طرح چیست؟ اگر هدفشان صرفه‌جویی در بنزین یا تخصیص بنزین به نیازمندان اصلی است، باید بگویم که با این نوع سهمیه‌بندی محقق نخواهد شد.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: طرح سهمیه‌بندی بنزین جز اتلاف انرژی و بدبینی بیشتر، ثمره‌ای نخواهد داشت و به همین دلیل، موفق نخواهد بود. این طرح در صورت اجرا، بار جدیدی بر دوش مردم و مسئولان خواهد بود.

طرح سهمیه‌بندی بنزین براساس کد ملی، نتیجه نبود ارتباط صنعت و دانشگاه در ایران است

رضایی با تصریح بر این که طرح‌هایی از این نوع، نشان دهنده نبود ارتباط مناسب بین صنعت و دانشگاه است، گفت: باید از بانیان این طرح پرسید که چه کار کارشناسی‌ یا پژوهشی در این زمینه انجام شده است؟ به نظر من، شرکت ملی نفت می‌توانست از نیروهای توانمند علمی استفاده کند.

این مدرس دانشگاه با تاکید بر این که ارتباط متقابل دانشگاه و صنعت در کشورهای توسعه‌یافته به خوبی برقرار شده است، یادآور شد: من در سمینارهای خارجی، ارتباط تنگاتنگ بین دانشگاه و صنعت را مشاهده کردم. به طوریکه ۸۰ درصد از نتایج علمی و پژوهشی به خصوص در حوزه اقتصاد، پیاده‌سازی می‌شود.

وی با بیان این که ارتباط دانشگاه و صنعت ایران در ۵۰ سال گذشته، تحقق نیافته است، افزود: نخست به این دلیل که زیربنا و ساختار معینی نداشته است. متاسفانه ساختار ارتباط دانشگاه و صنعت در چارت سازمانی دانشگاه‌ها، نه تنها ایجاد نشده بلکه رکود داشته است.

رضایی با اشاره به این که بسیاری از نواحی صنعتی از تجربیات علمی متخصصان داخل کشور استفاده نمی‌کنند، گفت: علاوه بر نبود ساختار مناسب، مشکلاتی مانند کمبود بودجه و نبود انگیزه هم مانع شکل‌گیری ارتباط صنعت و دانشگاه می‌شود.

این مدرس دانشگاه درباره راهکارهای برقراری ارتباط صنعت و دانشگاه، بیان کرد: ایجاد ساختار جدید متناسب با ارتباط دانشگاه و صنعت، ایجاد مرکز علمی مشخص جدید و استفاده حداکثری و کانالیزه از توانمندی‌های دانشجویان، استادان و مراکز علمی در کشور بهترین راهکار برای برقراری این ارتباط است.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: دنیا دیگر از آزمون و خطا استفاده نمی‌کند و بر روی ساخت زیربنا متمرکز است، چون وقتی زیربنا درست باشد، درصد خطا پایین می‌آید. فعالیت‌های مقطعی، جوابگو نیستند. برای مثال، همایش‌های علمی و دانشجویی مثمرثمر بوده‌اند؛ اما اعمال نمی‌شوند.

رضایی با تصریح بر این که ۹۰ درصد از ابزار حیاتی و قطعات مورد نیاز صنایع نفت ایران تا همین اواخر با وجود تحریم‌ها، از خارج می‌آمد، افزود: متاسفانه اکنون که شرکت‌های دانش‌بنیان به این حوزه وارد شده و مانع خروج ارز شده‌اند؛ اما می‌بینیم که حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان، بسیار اندک است. می‌توان گفت رغبت و شوق حمایت از دستاوردهای پژوهشی کشور به درستی شکل‌ نگرفته است.

این مدرس دانشگاه، سردرگمی را یکی از مشکلات پژوهشگران دانست و تاکید کرد: پژوهشگران نمی‌دانند یا نمی‌توانند وقت خود را صرف ارائه پژوهش‌شان کنند؛ اما در نهایت شاهد این باشند که مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد.

برگرفته از : https://www.iscanews.ir/news/1124476