اگر در مدیریت بخش انرژی می توانستیم به نوعی عمل کنیم که هزینه و فایده لحاظ شود امروز مجبور نبودیم به دلیل کمبود گاز، برق و  کل کشور را تعطیل کنیم:

مرتضی افقه، تحلیگر اقتصادی در گفت و گو با «اطلاعات آنلاین» با اشاره به تعطیلی های مکرر در کشور اظهار داشت: اگر دولت در این روزها به اجبار تصمیم به تعطیل کردن کشور می گیرد، به این دلیل است که در گذشته نظام اجرایی کشور مدیریتی توام با سوءتدبیر و بی توجهی به کار کارشناسی داشت. در واقع وقتی در بخش های مهم انرژی کمبود ملموس است، طبیعی است که چاره ای جز تعطیل کردن نمی ماند. یعنی اگر در مدیریت بخش انرژی می توانستیم به نوعی عمل کنیم که هزینه و فایده لحاظ شود امروز مجبور نبودیم به دلیل کمبود گاز، برق و  کل کشور را تعطیل کنیم.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز در ادامه گفت: از تبعات هزینه ساز دیگر تعطیلی های مکرر این است که بخش مهم تولید و همچنین صنایع به استقبال رکود می روند که این حالت می تواند کل ساختار اقتصادی را به هم بریزد. به هرحال قانونی نانوشته در علم اقتصاد اینطور حکم می کند که «تولید الزام اصلی اقتصاد است» بنابراین اینکه برای تحقق رونق تولید باید به ساز و کارهای لازم توجه کنیم، واقعیتی غیرقابل انکار است. وی ادامه داد: البته متأسفانه شرایط موجود، تولید را در ایران قفل کرده است و بازهم متأسفانه شرایط موجود موید این است که نمی توانیم توقع چرخیدن چرخ های تولید را داشته باشیم! در واقع این شرایط نابسامان به شرطی می تواند اصلاح شود که بازار اقتصادی ایران فرصت و موقعیت همکاری تجاری با بازارهای بین المللی را داشته باشد. در واقع تا زمانیکه همچنان تحریم هستیم، گره های اقتصادی همچنان بسته خواهند ماند.

او افزود: تعطیلی همچنین به طور آشکاری کسب و کار مردم را هم بی نظم کرده و در نهایت به سمت ورشکستگی هدایت می کند. آنهم در شرایطی که در شرایط نابسامان اقتصادی، تحرک اقتصادی می تواند نقش مٌسکن داشته باشد.

افقه در عین حال تاکید کرد: نتیجه اجتناب‌ناپذیر شرایط اینچنینی چیزی جز عواقب اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نیست که البته در ادامه هم معضلاتی نظیر افزایش بیکاری، افزایش فقر، افزایش نابرابری، و ریزش انبوهی از طبقات متوسط مردم خواهد داشت که چنین حالتی خود به خود خطر بروز تنش‌های سیاسی و اجتماعی را پررنگ می کند.

وی در همین زمینه توضیح داد: اینکه کشور ما لاجرم باید تحریم را تحمل کند، بی تدبیری و کوتاهی ها را به هیچوجه توجیه نمی کند. به عنوان مثال، کافی است بخش خصوصی را جدی بگیریم تا از این طریق بتوانیم، گرهی از گره ها را باز کنیم. البته این توضیح هم لازم است، خصوصی سازی در شرایطی به نتیجه منجر می شود که فعالیت های اقتصای دولت و بازار به هماهنگی لازم برسند. چرا که توقع رونق بخش خصوصی در نظام اقتصادی رانتی توقعی بعید است.

افقه یادآور شد: در شرایطی که شلختگی های اقتصادی مردم را در تامین مایحتاج اولیه هم با مشکلاتی روبرو کرده با وجود محدودیت های بین المللی هم می توانیم با بررسی دقیق فرصت ها و تهدیدها و البته با تکیه بر کارِ کارشناسی، حتی المقدرو از مشکلات کم کنیم.