به گزارش سایت اقتصادی ایران به نقل از ایلنا، مسئله تمدید قرارداد بازنشستگان تامین اجتماعی با شرکت بیمه تکمیلی آتیه سازان حافظ که همه‌ساله در آبان‌ماه صورت می‌گیرد، یک چالش بزرگ برای بازنشستگان کارگری‌ست.

در این ارتباط (هفتم آبان‌ماه) نامه‌ای از سوی کانون بازنشستگان تامین اجتماعی استان گیلان به کانون عالی بازنشستگان ارسال شد که در آن به ناکارآمدی خدمات بیمه تکمیلی موجود اشاره شده بود. در این نامه تاکید شده بود که با توجه به کمبود مراکز درمانی ملکی در استان گیلان، سازمان تامین اجتماعی باید خود  راساً اقدام به خرید خدمات درمانی از مراکز دولتی و خصوصی برای بازنشستگان کند.

پیش از این نیز اختلاف نظرهایی در حوزه بیمه تکمیلی میان کانون‌های بازنشستگی استان‌های مختلف در سال‌های اخیر مشاهده شده بود. اما کارشناسان حوزه بیمه‌ای معمولاً بر این باور هستند که  بیمه‌های دسته‌جمعی مزیتی از نظر محاسبات اقتصادی دارند که می‌توانند با هزینه‌ای کمتر و پوششی جامع‌تر به ارائه خدمات به بیمه‌شدگان بپردازند و خرد شدن بازار بیمه‌های تکمیلی مختلف، از نظر محاسبات اکچوئری و بیمه‌ای باعث تشدید چالش‌ها میان بازنشستگان استان‌های مختلف با شرکت‌های بیمه‌ای تجاری در حوزه بیمه تکمیلی می‌شود.

در این ارتباط،   ابراهیم یوسف زاده (رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی رشت) توضیح داد: در بحث بیمه تکمیلی شاهد این هستیم که از ابتدای اردیبهشت هنوز غرامت‌ها و فاکتورهای اسناد پزشکی به بازنشستگان تامین اجتماعی پرداخت نشده است، به همین دلیل ما هر روزه در کانون با  ازدحامِ مراجعان در حوزه بیمه تکمیلی مشکل داریم.

وی در ارتباط با نظر برخی فعالان و تشکل‌ها در خصوص لزوم تغییر شرکت بیمه‌گر تکمیلی و پیشنهادات در این خصوص گفت: این پیشنهادات وجود دارد اما مسئله ما صرفاً شرکت ارائه‌کننده خدمات بیمه تکمیلی نیست. ما به یک نقطه  ناگزیر رسیده‌ایم. یعنی اگر بازنشستگان ذیل قرارداد کانون یک استان یا همه استان‌ها اقدام به بستن قرارداد با بیمه‌گر تکمیلی دیگری بکنند، بازهم به چالش‌های جدید برخواهیم خورد.

او در توضیح چالش‌های احتمالی پس از تغییر شرکت بیمه‌گر تکمیلی گفت: واقعیت این است که بیمه آتیه سازان حافظ به بازنشستگان بابت فاکتورها و غرامت‌های بیمه‌ای ارائه شده، بدهی بالایی دارد. اکنون هشت ماه است که اسناد پزشکی موجود پرداخت نشده است. در شرایطی که این طلب سنگین وجود دارد، شرکت بیمه‌گر  بعدی تعهدی بر گردن نمی‌گیرد و این اسناد پرداخت نمی‌شود.

یوسف‌زاده تاکید کرد: بستن قرارداد به صورت استانی نیز بسیار دشوارتر است. در شرایطی که بیمه‌کننده تکمیلی که اسناد درمان بازنشستگان ماه‌هاست به آن ارجاع شده تغییر کند، در آن صورت بازنشستگان باید کفشی آهنین به پا کنند تا با دوندگی و شکایت متعدد،  حقوق خود را از شرکت قبلی استیفا نمایند. بیمه‌های تکمیلی آسیا، ایران و… که مطرح می‌شوند، نمی‌توانند این بدهی‌ها را به بازنشستگان بپردازند و مشخص نیست پس از پرداخت دیون دولت و تامین اجتماعی به بیمه تکمیلی آتیه سازان حافظ، بازنشستگان چندماه باید برای گرفتن حق خود دوندگی کنند. به ویژه اینکه پس از آن، این شرکت دیگر تعهدی به بازنشستگان نخواهد داشت. در واقع ما دچار نوعی چسبندگی و وابستگی به مجموعه آتیه‌سازان حافظ به دلیل تلنبار شدن بدهی‌ها شده‌ایم.

رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی رشت خاطرنشان کرد: سازمان تامین اجتماعی نیز مشخص نیست پس از پرداخت دیون، در این زمینه پیگیری خاصی  انجام دهد. ممکن است فرآیند دادگاه کسی که نهایت ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان غرامت از شرکت بیمه‌گر تکمیلی طلب دارد، یکسال طول بکشد و عده بسیار اندکی هستند که بتوانند پیگیر شوند. به ویژه که بسیاری از بازنشستگان استان‌ها حقوق ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومانی دریافت می‌کنند که به دو هفته اول ماه نیز نمی‌رسد.

وی با تاکید بر اینکه «کانون عالی بازنشستگان تامین اجتماعی نیز در این شرایط نمی‌تواند اقدام خاصی انجام دهد» بیان کرد: سازمان تامین اجتماعی در چهارچوب وظایف قانونی خود در قبال درمان بازنشستگان، موظف بود به این مشکل رسیدگی کند که تاکنون در این زمینه اهمال صورت گرفته است.

یوسف‌زاده تصریح کرد: نامه ارسالی به کانون عالی نیز بیان همین دردها و گرفتاری‌ها بوده است. رئیس کانون عالی بازنشستگان البته وعده داده‌اند که به زودی بدهی‌های آتیه سازان تا شهریور تکمیل خواهد شد، اما برآورد ما نشان می‌دهد که  تسویه حساب میان تامین اجتماعی و آتیه سازان و همچنین بیمه تکمیلی آتیه سازان با بازنشستگان  زمانبر خواهد بود.

او در پایان اظهار کرد: در استان گیلان بسیاری از بیمارستان‌ها و مراکز درمانی خصوصی و دولتی و همچنین آزمایشگاه‌ها به واسطه همین تعلل‌ها بدهی به بار آورده‌اند. بازنشستگان نیز به همین علت  در سه بیمارستان اصلی شهر رشت و همچنین در آزمایشگاه بزرگ رازی، به مشکل برخوردند.این مشکلات  به زودی رفع می‌شود چون دولت هفتاد همت بدهی خود را به تامین اجتماعی پرداخته اما اصل مشکل جای دیگری است: چرا تامین اجتماعی خود راساً وظیفه درمان بازنشستگان را برعهده نمی‌گیرد و با مراکز درمانی و داروخانه‌ها قرارداد نمی‌بندد؟!