فصل۳- شرایط کار
۳-۱- حق‌السعی
ماده ۳۴
کلیه دریافتهای قانونی که کارگر به اعتبار قرارداد کار اعم از مزد یا حقوق کمک عائله مندی، هزینه های مسکن، خوابار، ایاب وذهاب، مزایای غیرنقدی، پاداش افزایش تولید، سود سالانه و نظایر آنها دریافت می‌نماید را حق السعی می‌نامند.
ماده ۳۵
مزد عبارت است از وجوه نقدی یا غیرنقدی و یا مجموع آنها که در مقابل انجام کار به کارگر پرداخت می‌شود.
تبصره ۱
چنانچه مزد با ساعات انجام کار مرتبط باشد، “مزد ساعتی” و در صورتیکه بر اساس میزان انجام کار و یا محصول تولید شده باشد، “کارمزد” و چنانچه بر اساس محصول تولید شده و یا میزان انجام کار در زمان معین باشد، “کارمزد ساعتی” نامیده می‌شود.
تبصره ۲
ضوابط و مزایای مربوط به مزد ساعتی، کارمزد ساعتی و کارمزد و مشاغل قابل شمول موضوع این ماده که با پیشنهاد شورایعالی کار به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی خواهد رسید، تعیین می‌گردد حداکثر ساعات کار موضوع ماده فوق نباید از حداکثر ساعت قانونی کار تجاوز نماید.
ماده ۳۶
مزد ثابت، عبارست است از مجموع مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل.
تبصره ۱
در کارگاههائی که دارای طرح طبقه بندی و ارزیابی مشاغل نیستند، منظور از مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل، مزایایی است که برحسب ماهیت شغل یا محیط کار و برای ترمیم مزد در ساعات عادی کار پرداخت می‌گردد. از قبیل مزایای سختی کار، مزایای سرپرستی، فوق العاده شغل و غیره.
تبصره ۲
در کارگاههائیکه طرح طبقه بندی مشاغل به مرحله اجراء درآمده است، مزد گروه و پایه، مزد مبنا را تشکیل می‌دهد.
تبصره ۳
مزایای رفاهی و انگیزه ای از قبیل کمک هزینه مسکن، خواربار و کمک عائله مندی، پاداش افزایش تولید و سود سالانه جزو مزد ثابت و مزد مبنا محسوب نمی‌شود.
منبع : https://mokhaberatema.com/?p=33103
