یک فعال کارگری گفت: مردم آرزو می‌کنند دولت بتوانند هزینه‌ها را کنترل کند. اکنون که در ماه‌های اول سال قرار داریم، نگران این هستیم که مانند سال گذشته گرانی در مدت یک ماه آوار شود و بر سر خانواده‌های نیازمند فروبریزد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، مهدی مجیدی (نایب رییس کانون کارگران بازنشسته تهران) با اشاره به اینکه امروز قیمت‌ها به اندازه‌ای بالا رفته که افزایش ناچیز مستمری‌ها نمی‌تواند تامین‌کننده نیازهای زندگی یک خانواده باشد، اظهار داشت: به همین دلیل لازم است دولت با روش‌های دیگری به فکر جبران سفره‌های خالی کارگران و بازنشستگان باشد.

وی با بیان اینکه هرگاه بحث افزایش دستمزد کارگران مطرح می‌شود؛ بهانه‌های بسیاری می‌آورند تا دستمزد کارگران و به تبع آن مستمری بازنشستگان تامین اجتماعی متناسب با واقعیت‌های جامعه اضافه نشود، گفت: سوال ما از تمامی کسانی که با افزایش دستمزد مخالفت می‌کردند این است که مگر خودشان در این مملکت زندگی نمی‌کنند و از گرانی‌ها و تورم خبر ندارند که بدین اندازه با افزایش دستمزد مخالفت می‌کنند؟

نایب رییس کانون کارگران بازنشسته تهران با اشاره به اینکه تجربه گرانی گوشت و مرغ را بارها در گذشته داشتیم، خاطرنشان کرد: همه ساله قیمت گوشت قرمز و سفید گران می‌شود اما افزایش قیمت در سال جاری نوبر بود و مرغ کیلویی ۲۰ هزار تومان و گوشت کیلویی ۱۴۰ هزار تومان را نه تنها ندیده بودیم بلکه اگر کسی برای ما این گرانی را پیش‌بینی می‌کرد، برایمان باورکردنی نبود.

وی با تأکید بر اینکه گرانی‌ها در سال گذشته باعث شده بود که سفره کارگران و بازنشستگان خالی بماند، گفت: هنگامی که ۶۰ درصد بازنشستگان حداقل‌بگیر هستند و باید با حقوق ماهیانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان امورات زندگی خود و اعضای خانواده‌شان را بگذرانند و تنها یک قلم آن یعنی گوشت کیلویی ۱۴۰ هزار تومان است، یعنی بازنشستگان باید گوشت را در خواب ببینند و خرید گوشت برای بازنشستگان، رویایی دست نیافتنی است.

مجیدی گفت: مردم آرزو می‌کنند دولت بتوانند هزینه‌ها را کنترل کند و اکنون که در ماه‌های اول سال قرار داریم، نگران این هستیم که مانند سال گذشته گرانی در مدت یک ماه آوار شود و بر سر خانواده‌های نیازمند فروبریزد.

وی نان را بهترین گزینه برای پرکردن سفره‌های خالی خانواده‌های کم درآمد توصیف کرده و تصریح کرد: تنها چیزی که گران نشده و دولت برای گران شدن آن مقاومت کرده، نان است و چون خانواده‌های کم‌درآمد توان خرید بسیاری از کالاهای اساسی از جمله گوشت را ندارند، به خرید نان بیشتر می‌پردازند. به ویژه آنکه بیشتر کسانی که در صف نانوایی‌ها مشاهده می‌کنیم، خانواده‌های کم درآمد به ویژه کارگران و بازنشستگان هستند.

مجیدی با تاکید بر اینکه در سفره خانوارها باید انواع کالاها وجود داشته باشد تا بتواند نیازهای روزانه را تامین کند، بیان کرد: یک انسان برای زندگی سالم به مواد غذایی متنوعی از جمله گوشت، لبنیات، سبزی‌ها و… نیاز دارد و بازنشستگان بنا بر توصیه پزشکان باید مصرف پروتیین و لبنیات را در زندگی روزمره داشته باشند. اما به دلیل گرانی روزافزون کالاهای اساسی، شاهد هستیم که گوشت و لبنیات جایی در سفره بازنشستگان ندارد که تبعات این مساله رشد بیماری‌هایی است که از کمبود ویتامین و پروتیین گریبانگیر کارگران و بازنشستگان و خانواده‌های آنان می‌شود.

وی با اشاره به وجود استاندارهای بین‌المللی برنامه غذایی برای سنین گوناگون گفت: متاسفانه به دلیل مشکلات مالی، بیشتر بازنشستگان و کارگران و خانواده‌های آنان در لیست استاندارد قرار ندارند و نمی‌توانند حداقل‌های نیاز روزانه یک انسان به مواد غذایی گوناگون را خریداری کنند.

نایب رییس کانون کارگران بازنشسته تهران اظهار داشت: یک روز قیمت رب گران می‌شود و روز دیگر قیمت گوجه فرنگی سر به فلک می‌کشد و امسال نیز در روزهای آغازین سال قیمت پیاز آنچنان رشد چشمگیری داشت که اشک مردم را درآورد. بنابراین می‌بینیم که گرانی هر روز از یک نقطه به مردم فشار می‌آورد و اقشار آسیب‌پذیر بیشترین تاوان را بابت این گرانی‌ها می‌دهند.

وی از نبود نظارت و بازرسی‌های درست انتقاد کرد و گفت: اگر کالایی زیاد تولید شده و بیش از نیاز داخلی است، صادرات آن اشکالی ندارد اما اینکه قرار باشد کالایی را صادر کنند و در کشور خودمان بحران و گرانی به وجود بیاید، به هیچ عنوان درست نیست.

مجیدی با تاکید بر اینکه روال معمول این است که صادرات برای جلوگیری از خراب شدن کالایی است که بیش از نیاز داخل تولید شده است، تصریح کرد: هنگامی که دولت مجوز صادرات می‌دهد و به اندازه‌ای کالا صادر می‌شود که گرانی و بحران درست می‌کند، تاوان این گرانی و بحران را اقشار آسیب‌پذیر مانند کارگران و بازنشستگان می‌دهند و سود آن به جیب کسانی می‌رود که از این آشفته بازار سوءاستفاده می‌کنند.

وی یکی از دلایل مشکلاتی که برای بازنشستگان و کارگران پیش می‌آید را نبود ثبات در مدیریت سازمان تأمین اجتماعی دانست و گفت: متاسفانه سازمان تامین اجتماعی به محل گذر تبدیل شده است. از هنگامی که دکتر نوربخش مرحوم شد، مدتی این سازمان بدون مدیرعامل اداره شد و پس از آن آقای بندپی را به عنوان سرپرست معرفی کردند تا آنکه آقای زدا به عنوان سرپرست معرفی شده و امروز که آقای سالاری مسئولیت این حوزه را عهده‌دار هستند. سوال ما اینجاست که چرا آقایان یک‌باره مدیر عامل تعیین نمی‌کنند و باید مدتها مدیریت سازمان دست به دست بچرخد.

نایب رییس کانون کارگران بازنشسته تهران، تأمین اجتماعی را سازمانی مهم توصیف کرد و گفت: تامین اجتماعی مدتهاست به خدمات‌رسانی در بخش درمانی و بیمه‌ای مشغول است به نوعی که امروزه بیش از ۴۰ میلیون نفر از جمعیت کشور را تحت پوشش دارد. با این وصف درست نیست که مدیریت آن به صورت موقتی تعیین شود و هر از چندگاهی دست به دست بچرخد.

منبع : https://www.ilna.ir